Uit handen geven
Heer', wij blijven rennen
achter Uw kunnen aan,
laat ons aan U bekennen
wat nodig is had U al eerst gedaan.
Steeds weer denken wij te weten
wat mogelijk is bij U alleen
waar wij altijd weer vergeten
dat keert U om daar U verscheen.
Waar wij omhoog gaan klimmen
komt U naar ons bene'en
het licht van ons dan dimmen
waardoor Uw licht in ons verdween.
Daar brengt U ons in vragen
als Heer', laat Uw Geest ons zien
de noodzaak van de tegenslagen
die wij zelf hebben verdiend.
Niets kunnen wij dan meer maken
zonder U dat in ons geeft
verwondert zullen wij dan raken,
hoe U door de dood in ons leeft.
Geen mens zal dan nog iets kunnen
zonder U die het leven schiep.
De dankbaarheid alleen U gunnen
zo verlangend naar Uw komst uitziet!
Soli Deo Gloria!