Uit handen geven

Heer', wij blijven rennen

achter Uw kunnen aan,

laat ons aan U bekennen

wat nodig is had U al eerst gedaan.

Steeds weer denken wij te weten

wat mogelijk is bij U alleen

waar wij altijd weer vergeten

dat keert U om daar U verscheen.

Waar wij omhoog gaan klimmen

komt U naar ons bene'en

het licht van ons dan dimmen

waardoor Uw licht in ons verdween.

Daar brengt U ons in vragen

als Heer', laat Uw Geest ons zien

de noodzaak van de tegenslagen 

die wij zelf hebben verdiend.

Niets kunnen wij dan meer maken

zonder U dat in ons geeft

verwondert zullen wij dan raken,

hoe U door de dood in ons leeft.

Geen mens zal dan nog iets kunnen

zonder U die het leven schiep.

De dankbaarheid alleen U gunnen

zo verlangend naar Uw komst uitziet!

Soli Deo Gloria!