Postmodern zijn

Postmodernisme maakt zich los van vaststaande systemen,
het laat zich van elk uitgangspunt het recht ontnemen.
Niets is vast en zeker nog omlijnd.
De waarheid en de leugen die daarin verdwijnt,
want in het Postmoderne denken,
wil men aan God en zijn gebod geen waarde schenken.

Het stelt; begin bij het begin wat niemand kent,
vertel wat jij nu zelf er van vindt want dat telt.
Laat niets in je gevoel of verstand weerhouden
maak je los van hen die nog op God vertrouwden.
Een vorm een woord, geld of andere waarde
tellen niet voor een Postmoderne mens op aarde.

Wetenschap is relatief, heb die op zichzelf niet lief,
laat geen ander om je heen nog iets bepalen,
want je gelooft niet in welke vorm of inhoud van verhalen.
Je maakt en doet naar wat je zelf nu voelt,
vraag je niet af, of een ander begrijpt wat je bedoelt.
Dood of leven is niet van enige waarde
Jij bent jij en ik ben ik op deze aarde.

Niemand loopt elkaar meer in de weg,
want ik doe toch niet wat een ander zegt.
Als een wet mij treft of dood
maakt mij dat van niemand gunstgenoot.

Eén God en Mens kan en wil hem het Postmodern zijn ontnemen,
want die is vrij van alle menselijke gedachten, normen en systemen.
Jezus Christus is Zijn naam,
Hij maakt een Postmoderne mens, in zijn wezen onbekwaam,
om iets te doen zo hij het vindt of voelt,
Hij, God en Mens in Eén,
daar komt geen tijdenlijkmens ooit meer omheen.
Geen mens laat zelf toe wat Hij zegt, eerst deed of nu nog doet,
dan alleen die mens, die in Jezus Christus geloofd wat God is;
onbaatzuchtige eeuwige Liefde en dat is alleen maar goed! 

Soli Deo Gloria!