maandag 21 mei 2012



Levend Water

Voor dat God de mens eens schiep ,
was daar de dauw die God te voorschijn riep.
Een bron om daaruit te kunnen leven,
zo staat dat in Gods woord geschreven.
Rivieren omzoomden zo het land,
waar God het Paradijs in had geplant.
 
Hoe zuiver stroomde daar het water,
hoe vol onrecht stroomt het later,
nadat de mens God had verlaten.
Toch heeft God Zijn Bron gegeven,
waardoor de mens eeuwig kan leven.
Nimmer meer te kort aan levend water.

Op Golgotha stond eens een kruis,
waar Gods Zoon door God verlaten
smeekte om het zuiver water.
Maar mensen gaven Hem gal te drinken
waar Hij in de dood voor hen moest verzinken.
Hij die is, was en komt, de Bron van levend water.

Wie daarvan drinkt zegt God de Heer',
zal niet meer dorsten, nimmermeer.
Gods akkers daarmede bevloeien
Gods vruchten schoon en rijk daar bloeien.
God zal hij loven om dat 'fijnste goud'
Zijn liefde waarmee God de mens, eeuwig in leven houdt.

Soli Deo Gloria!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten