Ik zag een hand!

lezen: Openbaring 5: 1-14

Ik zag een hand,
die ik alleen
en niemand anders zag.
De hand van God
in Christus mij gegeven,
ik vreesde en dacht aan straf
die ik rechtmatig
van God zou hebben gekregen,
maar die Hij om Christus wil
aan mij niet gaf.

Ik zag een hand

door Gods Geest 

aan mij uitgereikt,

daaruit werd mij 

Gods Woord aangegeven,

waaruit Zijn Geest mij voorlas

hoe God in Christus

mijn zonden heeft vergeven.

Ik zag een hand

die mij niet sloeg,

maar zacht en teder mij omhelsde,

zonder dat ik Diegene vroeg

en Hij mij vragen stelde.

Een hand zo zacht en teder,

troostte mij,

toen viel ik voor Hem neder,

Jezus was het die mij

in Zijn armen droeg.

Ik voelde een hand

die niet aan mij trok,

maar mij voorzichtig leidde,

Hij ondersteunde mij 

met Zijn stok,

waarmee Hij mij niet sloeg,

maar mij daarmee leidde

naar Zijn grazige weide,

Zijn Vaderhand was het

die mij verblijdde.

Ik zag een hand

met spijkergaten,

waardoor ik aan Hem vroeg,

kwam dat omdat God

Uw Vader, U heeft verlaten?

Hij sprak tot mij,

ach lieve kind,

als Hij dat niet had gedaan,

dan had ik jou

voor eeuwig los moeten laten.

Ik kreeg die hand,

van Hem om niet,

een hand vol van genade.

Die hand die niemand

zonder Zijn Geest ziet.

Ik hoef die hand

nu niet meer los te maken,

want ook als ik 'groot' ben

zal ik niets meer alleen doen,

maar nu alles

aan Hem alleen overlaten.

Ik hief mijn beide handen 

naar mijn Vader in de hemel

en knielde voor Hem neder.

Sprak mijn danklied uit

en ik heb mijn loflied,

als een eeuwig dankoffer 

aan Hem gegeven.

Vader, Zoon en Heil'ge Geest,

zonder Uw ontfermende  handen,

was ik eeuwig gebleven

een zondig mens, 

die God niet vreest.

Soli Deo Gloria!