Ochtendgebed.

Hoe arglistig Heer der Heeren

is zonder U, mijn weerspannig hart,

dat zich steeds tegen Uw wil doet keren,

in satans strikken raakt verward.

Bevrijd mijn ziel van al zijn banden,

waarmee mijn leven hier wordt bekneld.

Laat Uw licht en waarheid in mij branden,

die zijn het, die mij in Uw ruimte stelt.

Hoe zwaar en machtig zijn de krachten,

die zonder U Heer, hier in mij bestaan.

Maar waar geen hulp van is te verwachten,

waardoor ik in Uw vrijheid kom te staan.

U, Heer heeft aan alle rechten

op mij voor God, toch eens voldaan?

Ach, wil mij dan niet laten knechten,

mij hier niet zonder U nog verder gaan?

Hoe vaak nog wend ik hier mijn ogen

naar dingen, die Uw wet verbiedt.

Hoe vaak ben ik niet te licht bewogen,

waardoor ik er geen schuld in zie.

Arglistig wentelen mijn gedachten

onrustig in mij heen en weer.

Laat door Uw Geest mij hulp verwachten

van U, die mij verlossen kan o Heer'.

Heer', heel lang kan het niet meer duren,

de meeste jaren van mijn tijd zijn om.

Wilt U mij de juiste richting insturen,

waardoor ik aan satans macht ontkom.

Open mijn ogen, waardoor ik het duister zie,

waarin ik door zonden om moet komen,

want zonder U Heer', zie ik dat niet.

Kom Heilige Geest weer in mij wonen?

Uw Woord is mij een licht op mijn pad,

wat het duister op doet klaren.

Dat Zijn de woorden die Uw knecht David had,

waarin Hij geloofde dat U hem zou bewaren.

Laat ook mijn mond en hart zo mogen getuigen

om voor Uw wil en wet eerbiedig te buigen.

Versterk mijn slappe knieën, maak vast de banden

zodat ik geleid zal worden Heer', aan Uw handen,

Soli Deo Gloria! 

na deze woorden geschreven te hebben ontving ik
de woorden uit dit dagboek.

2 oktober

„Ik heb u verbonden aan één Man, om u als een reine maagd voor Christus te stellen.” 2 Kor.11:2b

Lezen: Hosea 2:13-22 (Ga naar dit bijbelgedeelte)

Wanneer wij ons hart aan de Here geven en het nieuwe, wedergeboren leven ontvangen, dan is er een overweldigende blijdschap in ons. En terecht! Het leven met de Here is een vreugdevol leven.
Dat houdt echter niet in dat God ons niet tuchtigt. De Here roept ons in Zijn grote liefde tot Zich en leidt ons in de woestijn en wil daar met ons spreken.
De woestijn betekent in de Bijbel altijd een dorre en moeilijke periode vol aanvechtingen en beproevingen.
Leest u maar de geschiedenis van Israël: dat ging ook niet altijd zonder mopperen en rebelleren!
Maar de Here wil ons opvoeden en daarom neemt Hij ons apart, om met ons van hart tot hart te spreken. Wat zijn we toch dom om te rebelleren tegen de tuchtigingen, waardoor God ons vormen wil omdat Hij ons liefheeft. Hij wil ons volmaken, ons naar Zijn beeld omvormen (2Kor.3:18).
Hij wil ons maken tot de Bruid van Christus, om ons zo heel dicht bij Zich te brengen.
Ons hart moet daarom gereinigd worden van alle afgoden, van alle verkeerde bindingen, van alles wat niet van de Here is. Dit gereinigd worden doet wel pijn. Maar de Here zal ons in Zijn grote liefde niet langer tuchtigen dan strikt noodzakelijk is. Hij zal ons niet boven vermogen verzoeken.
Als we zo gelouterd worden, zullen we steeds meer merken dat de vreugde die we in het begin hadden toen we Hem leerden kennen, veel en veel dieper wordt.
Laten we ons daarom maar altijd volkomen aan Hem toewijden, ons aan Hem hechten, totdat we één geest zijn met Hem.

  www.bijbelsdagboek.nl