woensdag 31 juli 2013



Doorgronden

Lees Psalm 139


Ik zie het niet,
dat God doorziet,
de harten van de mensen,
laat staan de ziel
die Hij daar schiep
en die nu niet meer zou voldoen
zoals Hij dat zou wensen.


Ik zie het niet
dat God doorziet,
de gedachten van de mensen,
vol van blijdschap
of van verdriet,
ik maak het niet uit
zoals Hij dat zou wensen.


Ik zie het niet
zoals God mij ziet,
in woorden en in werken.
Dé God die het leven
in mij schiep,
laat alleen dit
door Zijn Woord en Geest
dat aan mij merken.


Ik zie het wel
hoe het zal gaan
of God voor mij
ook zal bestaan,
ik hoop het er beste
maar van te maken.
Is dat wat God mij doet verstaan,
moeten Hij, anderen en ik daarvan
verwonderd raken?


God ziet mij wel,
van verre staan.
Heel ver houd ik mij
bij Hem vandaan.
Maar God is geen mens
die voldoet aan mijn wens.
Hij heeft mijn vlees en bloed
zelf aangedaan,
daarin zie ik Hem,
voor mij,
in Zijn eigen Zoon,
Jezus Christus,
aan het kruishout gaan.
Zo doet God Zijn Liefde,
met Hem, in mij ontwaken.


Zo zie ik Hem
waarin ik geloof,
nu leef mijn ziel,
van Satan berooft,
nu bepaalt God mijn gedachten,
over datgene wat ik 
van Hem kan verwachten.
Nu bid ik Hem aan
en loof ik door Hem Zijn
ondoorgrondelijke
onoverwinnelijke
grote Naam!


O God 
maak en houd mij 
daartoe bekwaam?


Soli Deo Gloria!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten