Verleden en toekomst!

Een verlangen naar het verleden,

hebben sommigen mensen heel veel.

Maar is hun eigenlijke reden

daarvoor wel echt of rieel?

Vaak waren dat momenten 

van vrede, blijdschap en geluk.

Maar men vergeet dan vaak de lasten

van armoede, ziekte en geweld,

waar velen onder hebben gebukt.

Wel kunnen wij van het verleden leren,

dat velen van hen leefde afhankelijk 

heel dicht bij de Heere.

psalm 119 vers 13(ob)

Hoe kleeft mijn ziel aan 't stof, Ach zie mijn nood,

Herstel mij, doe mij naar Uw Woord herleven.

' k Leg voor Uw oog mijn weg en handel bloot;

En welk een angst mij immermeer deed beven,

Gij hebt verhoord, maak voorts Uw weldaan groot

en laat Uw wet mij onderrichting geven.

Dit beleed eens een koning die alles bezat,

maar zie eens hoe God hem toen leerde,

dat hij buiten Hem niets had

wanneer hij zich van Zijn wet afkeerde.

Rijken en armen zijn voor God gelijk,

buiten Hem verkeren zij allen in het aardse slijk,

waar hun eigen hart steeds opnieuw naar begeert.

Totdat Gods Woord en Geest,

hen van hun eigen verlangens afkeert.

psalm 119 vers 86 (ob)

Dan vloeit mijn mond steeds over van Uw eer,

Gelijk een bron zich uitstort op de velden,

wanneer ik door Uw Geest Uw wetten leer,

dan zal mijn tong Uw redenen vermelden.

Want Uw geboden zijn waarlijk recht o HEER,

Gij zult de vlijt van die U zoekt vermelden.

psalm 17: vers 8 (ob)

Maar (blij vooruitzicht dat mij streelt,)

ik zal ontwaakt U lof ontvouwen,

U in gerechtigheid aanschouwen,

verzadigd van Uw Goddelijk beeld.

Soli Deo Gloria!