Welzalig!

psalm 89 vers 7 ber. (ob)
Num. 10: 1-10

Welzalig is het geklank,

dat zich naar Gods bevel 

in de woestijn aan Israel

gebroken onderbroken laat horen,

kennen wij die klanken wel,

of zijn zij reeds verloren?

Welzalig is het geklank,

dat eerst niet werd herkend,

toen wij hier zijn geboren,

maar God Zijn belofte ons schenkt,

Zijn lokstem nu in doet horen,

is die klank bij ons bekend?

Welzalig is het geklank,

van de onderbroken trompetten,

die Gods wet van ons verlangt,

om daar heel goed op te letten,

gebroken onderbroken klanken

om God te komen bidden en danken.

Welzalig is het geklank,

waar Gods volk zo naar verlangt,

omdat zij Hem leerde kennen,

Zijn Woord en Geest laat horen

wat God in hen wilt brengen,

wie dat kennen willen 

van geen andere klanken meer horen.

Welzalig is het geklank,

dat ononderbroken wordt gehoord,

dat Goddelijk zalig woord,

dat Jezus aan het kruis een sprak,

waardoor de hemel openbrak,

om van Zijn genade te mogen horen.

Welzalig is het geklank

wat wij eenmaal ononderbroken horen,

van eeuwigheid tot eeuwigheid,

gaat niets daarvan verloren,

Welzalig is het geklank,

dat U de lofzang zingt,

dat volk is door God uitverkoren.

Welzalig, weldadig, lankmoedig en genadig

is God die de mens hier naar toe riep,

om naar Zijn wil te willen horen.

Eenswillend gemaakt met Zijn wil,

gaat die mens niet verloren.

Soli Deo Gloria!