Naar Gods bestek gebouwd zijn!

Psalm 89

Is het doel met mij,

niet overeenkomstig 

met Gods volmaakt bestek,

dan is het niet altijd als

vanzelf hoor en zichtbaar

in mijn doen en laten, 

maar 't is onopgemerkt 

een groot gebrek.

Zo God mij naar Zijn bestek,

dat door Zijn Woord en Geest,

duidelijk is te verstaan,

mijn eigen gang laat gaan,

worden er steeds meer fouten

aan mij niet meer ontdekt,

totdat Hij Zijn werk aan mij

onverwacht stil doet staan.

In en om mij heen onstaat,

er een leven dat steeds 

verder Gods bestek verlaat,

terwijl ik wel weet,

dat God geen ding vergeet,

dat niet overeenstemt

met Zijn Goddelijk gebod,

waardoor ik wordt afgeremd.

Mijn leven wordt beheerst,

als door een koninklijk besluit,

dat konstant onbekeerd,

vrede met zichzelf sluit,

alsof er geen vijand meer bestaat,

waardoor dat rijk ten gronde gaat.

Een konstant leven in de zonden

bloed dood, dat voelt geen wonden.

God maakt mijn levenspad aan mij bekend,

waarin mijn zonden mij benauwde,

terwijl Hij Zijn wetten in mij brengt,

waardoor ik zonder dat Hij mij strafte,

zo op mijn eigen werk vertrouwde.

Ik deed naar eigen inzicht het kwade en het goede,

waarmee ik mijn schijnvredig leven behoede

maar zo van mijzelf een ruïne voor God bouwde.

De kerk en het werk gingen vredig samen,

terwijl er steeds meer zonden kwamen,

zoals ook Israël dat heeft gedaan,

totdat God hen opnieuw stil deed staan

bij het bestek wat Hij hen had gegeven,

maar zonder dat ook te kunnen leven.

Dit is de reden waarom God dat heeft geschreven,

dat ook mijn leven zo niet voort kan gaan.

O Heer', laat mij niet wachten met het vluchten,

zoals ook Joab onder Salome dat deed,

Maar leer mij door Uw Geest te zuchten,

waarmee ik mijn schuld met Peterus beleed,

laat Uw kruis mij een gebedsplaats wezen,

waardoor ik Uw wet oprecht zal leren vrezen,

Verenigd U mijn woorden met mijn daden,

dan zal Uw Liefde mij niet meer verlaten.

Soli Deo Gloria!