Psalm 138
Als ik in grote tegenspoed
Gods wil met mij ontmoet,
ervaar ik zo Zijn grote kracht,
ja ik weet waarom God dat doet,
want wat Zijn Geest in mij bracht
weet ik, wat God doet dat is goed.
Gelijk een vaderlijke hand,
een kind in onverstand,
zijn eigen gang laat gaan,
om hem te willen leren,
hoe hij dat om zal keren,
door Zijn liefdevolle krachtige hand.
Veel moeite en verdriet,
dat is des vrome lot,
dat willen zij zo niet,
maar daaruit redt hen God.
Die dat zo mochten ervaren,
weten God zal ons bewaren.
Geen honger krijgt een mens,
daar waar altijd voedsel is.
gezonheid is ook geen wens,
waar men van het ziek zijn niets wist.
Hoe zouden wij om Gods hulp vragen,
als er geen nood van ons is weg te dragen.
Mijn God, waarom verlaat Gij Mij,
vroeg Zijn Zoon Hem aan het kruis,
De schuld van onze eigen wil, die kreeg Hij,
Hij die gehoorzaam was aan Zijn Vaders huis.
Gods Liefde maakte Hij zo voor ons openbaar,
door beproevingen heen komen zij ook daar.
Zonder zonden, moeite en verdriet,
ziet geen mens de prijs van de overwinning niet,
Zij die in en door Zijn Zoon in God geloven,
zijn beproefde kinderen die de Vader ziet,
die vrezen Gods vijanden niet,
om Zijn Liefde blijven zij Hem eeuwig loven.
Soli Deo Gloria!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten