Wie God verlaat...

Psalm 25, 32 en 86

Wanneer ik het pad van God verlaat,

dan overtreed ik al Zijn geboden,

waardoor Gods Geest dat tegenstaat,

dan zou Zijn recht mij kunnen doden.

Het is Gods Geest die mij tegen spreekt

om Gods pad niet te willen ontlopen,

waardoor ik de verbinding met Hem breek

niet meer op Zijn kracht kan hopen.

Hoe ernstig eng is dan mijn weg op aard,

daar ik mijzelf niet op kan bewaren,

Wee mij als God mij dan niet spaart,

omdat ik Zijn bijstand heb verlaten.

Hoe menigmaal is dat geschied,

dat ik op eigen wegen ben gegaan

terwijl ik wis wat Gods gebod mij gebiedt,

toch niet op Zijn pad bent blijven staan.

Heer',door goedheid aangedreven,

bent U in het schuld vergeven.

Wie U aanroept in de nood,

vindt Uw gunst oneindig groot.

Heer', neem mijn gebed ter oren,

wil nog naar mijn smeek stem horen.

Merk naar Uw goedgunstigheden,

op de stem van mijn gebeden.

Laat geen vreemde mij besturen

doe mij naar hun raad niet staan.

Laat Uw afwezigheid niet langer duren,

Heer', leer mij op Uw weg te gaan.

Soli Deo Gloria!