Voorbij gaat de tijd!

De tijd door God geschonken,

wordt door veel bezigheden

door ons leeg gedronken.

Wat eenmaal is opgeslokt,

zal niet meer weder komen,

alleen de toekomst lokt,

daarin tonen onze dromen.

Wat nut heeft toch de tijd,

die wij van God ontvangen,

worden wij daardoor tot Hem verblijdt,

of willen wij daarin blijven hangen?

Hij geeft het ons toch niet voor niets,

maar wil ons daarin leren,

Wend u naar Mij toe in de tijd,

laat je tot mij, in deze tijd, bekeren.

Waarom besteden wij zoveel tijd,

aan nutteloze zaken,

waarin het willen van God wordt vermijd,

alleen van onszelf onder de indruk raken.

Leer Heer' ons toch de dagen tellen,

waarin Uw Wijsheid wordt geleerd,

Uw Recht en Waarheid in ons stellen

dat de kennis van U 

daarmee wordt vermeerd.

Heer' laat mij de tijd niet uit gaan stellen,

alsof het mijn eigendom zou wezen.

Laat Uw Geest Uw woorden in mij spellen,

van ijdelheden toch worden genezen.

Laat bij het achterom doen kijken

mij zien, hoeveel tijd in zonden is vergaan.

Laat mij steeds meer op U gaan lijken,

Uw doel met Uw tijd, voor mij, daarin verstaan!

Soli Deo Gloria!

Afhankelijk!

De dichter dacht eens na en zei: 

als ik nu eerst eens bidden ga

voor de woorden die God mij geeft,

Zijn Geest dan door mij leeft,

dan kan ik pas gaan schrijven,

Zijn Woorden die in mij blijven,

ook al ben ik ze wel eens vergeten,

toch mag ik dan zeker weten,

Dat het Woord van God gesproken,

zal nooit door iemand worden verbroken.

Want wat mijn God, mij daaruit leert,

en door de Satan wordt omgekeerd,

daar zal Gods Recht en Waarheid over gaan.

Maar het genade Woord van God 
blijft door Christus werk
 voor zondaars eeuwig bestaan!

Soli Deo Gloria!

Rustdag

Welk een gunst is mij gegeven,

op de rustdag van U verkregen,

Uw Woord en Geest mij onderhoud.

U mijn geloof versterkt en zo op U bouwt.

Heer', wat ben U eind'loos goed,

in alles wat U laat en doet,

Uw wijs beleid doet mij geloven,

niets gaat U daarin nog iets te boven.

Uw dag geschapen tot Uw eer,

keert telkens na zes dagen weer,

waarop U mij steeds laat gedenken,

welk een rust U in mij wilt schenken.

Uw volk komt door Uw grote Naam,

al biddende en dankend saâm.

Daar mogen wij Uw Woorden horen,

hoe 't geloof komt door onze oren.

Uw wet wordt ons daar voorgezet,

waarin wij als een spiegel zien,

Uw wil zodat een ieder daar oplet,

wij zien anders onze overtreding niet.

Uw Woord wat enkel liefde is,

waarin U voor mij stierf,

daar schenkt U mij vergiffenis,

eeuwig leven voor mij verwierf.

Heer' Jezus door Uw grote werk,

wat U verrichte aan Gods Kerk,

dat grote wonder van genade,

wrocht U voor ons

tot lof en eer 
van God onze Vader!

Soli Deo Gloria!

  

Het einde van de week

melodie: psalm 139

1. Heer', nu de week ten einde loopt,

waarin U gaf geloof en hoop,

om hier op aard mijn weg te gaan,

daar Uw kracht mij heeft bijgestaan.

Ook leiding gaf bij al mijn vragen,

mijn tegenstand ook hebt verdragen.

2. Veel was mij Heer' dan ook te zwaar,

maar Uw nabijheid maakte waar,

dat wie U aanroept in de nood,

ontvangt Uw hulp oneindig groot,

Zelfs als ik U vergat te vragen,

heeft U mijn tegenstand verdragen.

3. O Heer' hoe groot is U geduld,

waarbij U mijn tekort vervuld.

Ja toen ik zelf niet verder kon,

was U het die opnieuw begon,

om mij met Uw geduld te leren,

hoe ik mij naar U toe kon keren.

4. Nu deze week geëindigd is,

zie hoe ik mij in U vergist,

door steeds mijn eigen weg te gaan,

waarvoor ik mij Heer' voor U schaam,

Vergeef mij nu mijn tegenwerken,

wil op Uw rustdag mij versterken.

5. Geef op Uw Rustdag nieuwe kracht,

die ik alleen van U verwacht,

zodat Uw Geest mij daarop leert,

hoe ik mij naar Uw Woord dan keert.

Laat mij dan weer op U vertrouwen,

Uw wil en wetten onderhouden.

Soli Deo Gloria!

  

Vrienden?!

Vrienden onder mensen blijven

is geen kunst,

Zolang je elkaar de wet niet

voor zal schrijven,

maar elkaar de volledige

vrijheid gunt.

Vriendschap blijkt den echt wat waard,

als je elkaar in meningsverschillen spaart,

dan pas kun je bij de mensen zien,

of zij elkaar vriendschap hebben verdiend.

Vriendschap waar je op kunt bouwen,

daar kun je zonder vragen

op vertrouwen.

Zijn er moeilijke momenten,

bij ziekten, nood of te kort aan centen,

dan zijn ze er voor elkaar

ja, daar bestaat geen maar.

Vriendschap tussen God en mensen,

kan er alleen bestaan,

als zij voldoen aan Gods wensen,

Hebben zij daaraan niet voldaan,

dan kan er tussen God en mensen

geen vriendschap meer bestaan.

Tenzij de mens zijn schuld belijdt

door Jezus vriendschap wordt bevrijd,

voor hen, waarvoor Hij het recht van God vervuld.

Neemt Hij op zich die mens zijn schuld,

waardoor de vriendschap tussen God en mens,

geheeld is vervuld, zoals God dat wenst,

Die mens wordt in vrijheid gesteld,

waar geen overtreding meer geld.

Die Liefde door Gods Geest uitgestort,

maakt de mens gewillig om te komen tot

het kruis waar Jezus Christus stierf.

Hij die voor God en mens de onverbrekelijke

inhoud van de ware vriendschap verwierf.

Gehoorzaam is die mens gemaakt

die door Gods vriendschap in Christus is aangeraakt.

Wie door het geloof in Christus Jezus leeft,

is die mens aan wie God Zijn vriendschap geeft!

Soli Deo Gloria!

  

30 augustus

„Omdat de liefde Gods in onze harten is uitgestort.” Rom.5:5a

Lezen: Johannes 15:9-17 (Ga naar dit bijbelgedeelte)

Bij het lezen van dit gedeelte rijst de vraag om welke liefde het hier gaat. Dat staat duidelijk in vers 12: om de liefde waarmee de Here óns heeft liefgehad. Dat was de liefde die Hem ertoe dreef Zijn leven voor Zijn vrienden in te zetten (:13); in deze liefde stierf Hij voor ons toen wij nog vijanden waren (Rom.5:10)! Dat is een Goddelijke, zichzelf verloochenende liefde, die niet te vergelijken is met de mooiste liefde die de mens kan opbrengen.
Jezus gebiedt ons elkander lief te hebben gelijk Hij ons heeft liefgehad (:12). We hoeven niet hopeloos tegen dit gebod op te zien, want als God een gebod geeft, is dat meteen ook een mogelijkheid. Wel onmogelijk vanuit onszelf, maar mogelijk gemaakt door Hem, als we ons maar geheel aan Hem toevertrouwen. We mogen vol hoop zijn want de liefde Gods is in onze harten uitgestort door de Heilige Geest (Rom.5:5). In de harten van alle mensen? Neen, Paulus richtte zijn brief aan de geliefden Gods in Rome (Rom.1:7). En wie de geliefden zijn, wordt duidelijk in ons schriftgedeelte vermeld: „Gij zijt Mijn vrienden, indien gij doet wat Ik u gebied!”(:14).
Als wij geliefden Gods zijn, dan moeten wij ook heel zorgvuldig omgaan met de Goddelijke liefde die in onze harten is uitgestort. Wij kunnen dit niet zorgvuldiger doen dan door gehoorzaam te zijn: „Indien gij Mijn geboden bewaart, zult gij in Mijn liefde blijven”(:10). God verwacht van ons dat wij, op dezelfde wijze als Jezus, de geboden zullen bewaren en in de liefde zullen blijven. We hoeven geen angst te hebben voor deze opdracht, want: „Dit heb Ik tot u gesproken, opdat mijn blijdschap in u zij en uw blijdschap vervuld worde!”(:11).

www.bijbelsdagboek.nl

   

Opkomende vragen 2

Zou hoofdstuk 13 uit de 1 Korinthe-brief nodig wezen,

als het is geschreven

aan hen die allemaal oprechte christenen zijn.

Moeten onder hen er geen hypocrieten leven,

die niet willen worden tegengesproken,

tussen hen zijn ondergedoken,

in hun schijn christelijk leven?

Zouden alle brieven wel nodig wezen,

die in Gods Woord

aan de gemeenten zijn geschreven,

als deze allemaal van Christus zijn?

Of zou de één van

Paulus, Apollus of Petrus wezen,

waardoor er onder de christenen

zoveel tegenstellingen zijn?

Zouden zij allemaal christen wezen,

die onder de verkondiging,

geen tegenstellingen horen voorlezen?

Of moet hun duidelijk worden gezegd,

dat Gods Geest de tegenstellingen

in een ja of nee aan hun wordt uitgelegd,
waardoor zij niet allemaal van Christus zijn?

Zou zoals christenen leven,

dat geen grote tegenstellingen moeten geven,

op hen die zich daarvan afzijdig houden,

door in alles Zijn wetten te onderhouden

en in alle tegenstand op hun Heer' alleen te vertrouwen?

waardoor zij in de vrijheid van Christus staan?

Zou de veelkleurige rok van Christus zijn verscheurd,

als juist onder christenen,

verbanden worden verbroken,

alsof Christus beenderen wel zijn gebroken?

Hebben zij dan de brief van God

door Zijn Woord en Geest wel verstaan,

waarvoor Jezus voor hen aan het kruis is gegaan?

Zijn christenen herkenbaar aan wat God

door Zijn Liefde, in Christus

vergoten bloed voor hen heeft gedaan,
waardoor zij Hem op hun kruisweg volgen gaan?

Loven en prijzen zij wel Dezelfde grote Naam?
of staat en blijf onze naam bovenaan?
Dat oordeel blijft voor Hem staan!

Soli Deo Gloria! 

1 Korinthe 13

Gods Woord is onovertreffelijk en ontegenspreekbaar waar!

Soli Deo Gloria!

De uitnemendheid van de liefde

1 Al zou ik de talen van de mensen en van de engelen
spreken, maar ik had de liefde niet, dan zou ik klinkend koper of een schallende cimbaal zijn geworden.

2 * En al zou ik de gave van de profetie hebben en alle geheimenissen weten en alle kennis bezitten, en al zou ik al het geloof hebben zodat ik * bergen zou verzetten, maar ik had de liefde niet, dan was ik niets.

3 En al zou ik al mijn bezittingen uitdelen tot levensonderhoud van de armen, en al zou ik mijn lichaam overgeven om verbrand te worden, maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets.

4 * De liefde is geduldig,

zij is vriendelijk,

de liefde is niet jaloers,

de liefde pronkt niet,

zij doet niet gewichtig,

5 zij handelt niet ongepast,

zij * zoekt niet haar eigen belang,

zij wordt niet verbitterd,

zij denkt geen kwaad,

6 zij verblijdt zich niet over de ongerechtigheid,

maar * verheugt zich over de waarheid,

7 zij bedekt alle dingen,

zij gelooft alle dingen,

zij hoopt alle dingen,

zij verdraagt alle dingen.

8 De liefde vergaat nooit.

Wat dan profetieën betreft,

zij zullen tenietgedaan worden,

wat talen betreft, zij zullen ophouden,

wat kennis betreft, zij zal tenietgedaan worden.

9 Want wij kennen ten dele en wij profeteren ten dele,

10 maar wanneer het volmaakte zal gekomen zijn,

zal wat ten dele is, tenietgedaan worden.

11 Toen ik een kind was,

sprak ik als een kind,

dacht ik als een kind,

overlegde ik als een kind,

maar nu ik een man geworden ben,

heb ik het kinderlijke tenietgedaan.

12 * Nu immers kijken wij door middel van een spiegel in een raadsel,

maar dan zullen wij zien van aangezicht tot aangezicht.

Nu ken ik ten dele maar dan zal ik kennen,zoals ik zelf gekend ben.

13 En nu blijven geloof, hoop en liefde, deze drie,

maar de meeste van deze is de liefde.

IK BEN!

lees het Johannus evangelie

Dé Ik ben

heeft gesproken.

Dé Ik ben

heeft de duisternis doorbroken.

Dé Ik ben is God

in Jezus komt Hij tot,

allen die Zijn Naam herkennen.

Dé Ik ben

is niet tegen te spreken.

Dé Ik ben,

kan nergens mee worden vergeleken.

Dé Ik ben is God,

wie Hem in Jezus, Zijn Zoon ziet,

kan nooit meer zeggen,

Dé ik ben ken ik niet.

Dé Ik ben

is niet te evenaren.

Dé Ik ben

kan verwerpen en bewaren,

dat wat Dé Ik ben, niet erkent.

Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk

en Zijn pad gaat door de zee.

Geen mens beslist 

er in Dé Ik ben met Hem mee.

Dé Ik ben

laat Zich kennen.

Door Zijn Woord en Geest

laat Hij de mensen brengen

aan de voet bij het kruis,

Daar is Dé Ik ben

in Jezus mens

daar hoorde de mens aan thuis.

Dé Ik ben

heeft Hem, God en mens, daar verlaten,

omdat Hij met zondaars wilde praten,

die Dé Ik ben haten.

Dé Ik ben is Liefde,

ondanks de mensen Hem griefde,

blijf Hij Die Hij is, was en komen zal,

dan zullen allen Dé Ik ben zien,

geen mens die dan niet voor Hem

knielen zal!

Kennen wij

de Naam van God onze Vader,

IK BEN DIE IK BEN

al?

Soli Deo Gloria!

Waar gaat het over...

Waar gaat het over in het geloof,

wat een mens tot God bewoog,

om Hem te eren en te loven,

waardoor wordt hij daartoe bewogen?

Waar gaat het over in het gebed,

waar Gods Geest een mens toe zet,

betreft dat zijn eigenbelangen

of doet dat hem naar Gods wil verlangen?

Waar gaat het over in Gods Woord,

zijn dat allemaal verhalen

of gaat het daar over leven en dood,

wie daar de prijs van moet betalen?

Waar gaat het over in de kerk,

is dat een samenkomen om te leren,

hoe een mens zich tot God moet keren,

of praten wij daar over ons dagelijks werk?

Waar gaat het over in de doop,

is dat omdat het geen kwaad kan doen

of wordt daarin Gods Naam genoemd,

om Zijn aanbod van genade te aanvaarden?

Waar gaat het over aan de dis,

is dat voor onze schuld vergiffenis

of wordt daar het geloof versterkt,

waarin men Gods nabijheid merkt?

Daar gaat het over waarover men mij vraagt,

God is voor ieder mens Dezelfde gisteren en vandaag,

Hij kan en wil ons Zijn Zoon doen geven,

om tot Zijn eer eeuwig te kunnen leven.

Zijn Liefde is Zijn Naam,

Hij maakt een zondig mens bekwaam,

om hen te dienen en te leren,

wilde Jezus door Zijn vergoten bloed

ons tot God doen wederkeren!

Soli Deo Gloria!

Ongelooflijk?

Onlangs vernam ik kennis van een, als zijnde, waar gebeurt verhaal.

Een moeder zette haar jonge kind bij een tafel en op een stoel in de tuin.

Ze gaf haar een grote sinaasappel om zelf te pellen en op te eten.

Ze deed dit om zelf ongestoord in huis even haar dingen te kunnen doen.

Zoals toen gebruikelijk kwamen de mensen achterom op bezoek.

Zo ook een predikant die een bezoek kwam brengen.

Hij zag het kind zitten en sprak het aan met de woorden, zo wat heb jij daar een heerlijke grote sinaasappel.

Het kind keek op en sprak hem aan en zei: waarom vraagt u niet naar mijn ziel, want ik ga sterven.

Geschrokken van haar uitspraak spoedde hij zich naar binnen en vertelde de moeder van wat hij vernomen had van haar kind.

Beiden spoedde zich naar buiten en vonden daar het kind dood in de stoel.

Dit verhaal greep mij erg aan en kwam bijna ongelofelijk op mij over, de zelfde verbijstering zie ik bij anderen waar ik dit aan vertel, maar het is in mijn familie gebeurt en kwam bij mijn familie vandaan, dus bleef dat in mij steken tot op deze dag.

Vele van de meer dan 800 berichten die ik in de afgelopen jaren op het web heb gezet, kan ik niet onthouden, daarom daar op gezet, maar ze verbazen mij telkens weer als ik ze nog eens lees.

Maar dit verhaal raak ik niet meer kwijt alsof ik het niet meer vergeten mag of kan.

s' Morgens als ik wakker wordt, dan komen deze dingen mij  helder voor ogen en overdenk ik die dingen die in mij worden gebracht, zo ook weer dit verhaal.

Ik moest daarna denken aan de tekstwoorden uit Joh. 3:16 “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven heeft.

God heeft Zijn Zoon aan de wereld gegeven (in zijn schepping gezet).

Daar waar mensen allemaal hun eigen dingen of dingetjes aan het doen zijn.

De mensen komen langs Hem heen, horen Zijn stem en dan pas schrikken zij van Hem, om het Woord wat Hij heeft gesproken en hoe het met Hem is gegaan.

Zo hebben wij nu nog Zijn Woord en wil Zijn Geest ons dat uitleggen.

Een verhaal horen en niet verstaan of het als; wat is waarheid, voorbij laten gaan?

Maar dan zou Zijn Woord al lang zijn vergeten en zijn ondergegaan.

Wat hebben u en ik al de jaren waarin wij met alles bezig zijn geweest en misschien nog mee bezig zijn, met Zijn Woord en de verkondiging daarmee gedaan en hebben wij dat nu verstaan?

Wat is daarop voor God en Zijn gemeente ons enige antwoord? 

Geloofd of niet geloofd?

Bidden

bidden: Math. 6: 9-13

Het gebed tot God geheven,

is van Zijn Geest in ons verwekt.

Dat gebed zal ons doen leven,

Hij heeft het ons in het hart gelegd.

Daar zal God vrede in geven,

met elke uitkomst daarop

zal de bidder zich gewillig aan

 Zijn wil overgeven.

Het gebed tot God gebeden,

zal altijd afhankelijk wezen,

hoe moeilijk dit ook vaak is.

De bidder gelooft 

dat God zich niet vergist.

In dat gebed wordt neergelegd,

het Woord van God

waar hij op pleit.

Hij belijdt zijn zonden

en betuigt daarover oprechte spijt.

De bidder heeft zich in Zijn gebed,

omgekeerd en hoopt dat God daar oplet.

Hij weet dat zijn wens

niet voor zal gaan,

maar geloofd dat God

hem in Jezus Christus zal verstaan.

Mocht de bidder van God verlangen,

dat Hij zijn oor naar zijn wens laat hangen,

dan heeft het gebed zijn doel gemist

en de bidder zich in God vergist!

Wat God met het gebed doet,

is voor de gelovige bidder altijd goed.

Soli Deo Gloria! 

Opkomende vragen?

Waar blijven de nieuwe stellingen

aan de deur van de kerk?

Want zijn daar niet meer onze vertellingen,

of is het daar nog wel Gods werk?

Waarom blijven de zwijgers zwijgen,

over wat daarbinnen gebeurt?

Is daar nog schuld te verkrijgen,

wordt daar nog een verslagen hart opgebeurd?

Waarom bepalen daar mensen,

welk belijd bij Godsdienst past?

Is daar de dienst naar Gods wensen,

of komt Zijn Dienst aan ons tot last?

Mag daar Gods Geest nog bepalen,

waar Gods Woord in voor moet gaan?

of komen wij daar onze dingetjes halen,

waar God naast mag komen staan?

Gaat Gods Woord daar nog voorop,

waar de kerk het Hem laat gezeggen,

Of maken wij daartussen een stop

en moet Jan, Piet of Klaas het even vertellen.

Worden de kerken daarom zo verdeeld,

wat de soldaten met de rok van Jezus niet deden?

Is dat niet wat de buitenstaander verveeld,

en geen verschil ontdekt met het verleden?

Vragen die ik aan mijn Heiland vraag,

wordt daar een antwoord op gegeven?

Is dat voor zondaars te veel gevraagd,

of zijn dat vraag en antwoord uit een ver verleden?

De kerk van mijn Vader van toen

sprak die niet, hoe mijn schuld is verzoend?

Werd daar aan zondaars niet een antwoord gevraagd,

of God mijn schuld heeft vergeven,

van gisteren, morgen en vandaag?

Ik verwacht dat God mijn Vader antwoord wilt geven,

waar? 

in Christus verzoenend bloed alleen 

zal Hij Zijn Kerk vandaag en voor eeuwig doen leven!

daarom belijd ik Hem

Soli Deo Gloria!

Wel-gelukzalig!

lezen: 2 Thimoteüs 1 

Wel-gelukzalig zijn de mensen,

die geheel voldoen aan Gods wensen,

zij zijn de zondaren door God verkozen,

van geslachten tot geslachten,

die hulp alleen  van God verwachten,

de door God gerechtvaardigde goddelozen.

Wel-gelukzalig is de mens,

die voldoet aan wat God,

door het geloof, 

in Jezus Christus alleen

in hem heeft gebracht.

Waarvan zijn voorgeslacht,

hulp voor hem hebben verwacht.

Met smekende gebeden,

hebben geweten waarvoor

Christus ook voor hen heeft geleden.

Wel-gelukzalig is de mens,

waar God met Zijn verbond,

Zich aan hen verbond.

Die mens die in zichzelf

niets heeft gevonden,

waarom hij aan God

door het geloof in

Jezus Christus alleen

met Hem is verbonden.

Dat geloof wat Hij 

door Zijn kruisverdienste

binnen in hem bracht. 

Wel-gelukzalig is de mens,

die van kindsbeen aan,

Gods Naam heeft leren spellen,

waarvan zijn voorgeslacht,

hem Zijn wonderen vertelden.

Dit weet hij dat door zijn ouders heen,

mijn Heiland laat mij nooit alleen,

op Hem kan ik vertrouwen.

Wel-gelukzalig is de mens,

waarvan God het geloof beproeft,

die geheel tegen Gods wens,

door het ongeloof is bedroeft,

als Jona in de walvis wordt bevonden,

om zijn ongelooflijke zonden.

God is het die door 

Zijn Geest en Woord,

zijn schuldbelijdenis dan hoort,

oprecht gevonden.

Wel-gelukzalig is het volk,

dat naar Gods klanken hoort,

zij wandelen in het licht

van dat bij God behoort.

Zij zullen zich daarom

al de dag verblijden.

Zijn goedheid stijgt ten top,

waarvoor zij Hem eeuwig zullen prijzen!

Wel-gelukzalig zijn de mensen,

die onder de verkondiging van Gods Woord

vrijspraak van God alleen wensen.

Zij hebben van hun herders

het opnieuw gehoord.

God gaat ongestoord,

van geslachten tot geslachten,
door Zijn Geest en Zijn Woord,

met Zijn volk voort!

Soli Deo Gloria! 

Er is geen groter macht...

Lees: het boek Jona

Er is geen groter macht

in de hemel en op aarde

die Uw onoverwinnelijke kracht

kan overstijgen.

Zelfs de dood kan U

er onder krijgen.

Er is geen groter macht

die U kan tegenstaan.

De mens die dat verwacht,

zal door Uw kracht vergaan.

Uw grootste kracht

in Jezus Christus bloed,

maakt het tussen U

en de grootste zondaar goed.

Er is geen groter macht,

dan mijn God

die mij laat zien,

dat ik het niet verdien,

om door Uw Zoons vergoten bloed,

vrede met God ontvang,

want dat maakt Hij alleen goed.

Er is hier geen grotere kracht,

dan het geloof

wat door God in mij leeft.

Daarmee bewijst Hij,

dat Hij Zijn grootste liefde geeft,

aan hen die nederig knielen

en over Zijn kruishout vielen.

Er is geen god die leeft,

die U Heer', niet heeft overwonnen.

Die zoveel liefde geeft,

ja met zondaars is opnieuw begonnen.

Uw niets onafzienbaar oog,

ziet naar ons van omhoog,

ook naar hen die U tegenspreken,

daar kunt U hun harten voor U breken!

Soli Deo Gloria!

   

De Ark!

lezen: Hebr. 11: 7

De ark is Heer', Uw Woord

om veilig in te wonen,

dat heb ik door Uw Geest gehoord,

om aan de storm en watervloed te ontkomen.

De ark op Uw bevel gebouwd,

is veilig en betrouwbaar,

Daar ik gelovend, alleen op U vertrouw,

niet vrezen zal het grootst gevaar.

De ark op Uw bevel gebouwd,

met het zwakste hout der aarde,

is het waarin U, Uw schepping behoudt,

Uw kind'ren in bewaarde.

De ark gebouwd voor mijn gezin,

daar woont U bij mij midden in,

Uw Woord en Geest aan ons gegeven,

houdt, door Uw genade, ons in leven.

De ark op Uw bevel gebouwd,

zal eenmaal worden verlaten,

als Uw recht in Christus wordt ontvouwd,

dan kunnen wij weer met U praten.

De ark als teken ons gegeven,

is in Uw Woord met bloed beschreven,

aan het kruis waarop U ons red,

waardoor mijn ziel in vrijheid is gezet.

De ark als graf gegeven,

bewaart eens mijn lichaam tot het eeuwig leven,

waaruit U het eerst bent opgestaan,

daar komt Uw Kerk met mij achteraan.

Soli Deo Gloria!