Bevrijden?!

De mens die zichzelf bevrijdt

uit moeite en ellende,

kan niet door Gods Geest zijn geleid,

maar zal zich tot het eigen kunnen wende.

De mens die God bevrijdt,

uit moeite en ellende,

kan in geen tijd nog eeuwigheid,

zich op eigen krachten wenden.

De mens die tot God schreit,

daar zal God zich over ontfermen,

die door Zijn Woord en Geest geleidt,

roept uit de diepte van ellende.

De mens die God niet nodig heeft,

om zich van schuld te bevrijden,

is de mens die God de eer niet geeft,

om Jezus Christus bitter lijden.

De mens die God zijn schuld verwijt,

zal Hem niet om hulp doen vragen.

Maar de mens die om zijn schulden schreit,

die hoor je over God niet klagen.

De mens die zelf in eigen kracht,

geen hulp van God en Heer' verwacht,

zal zich zelfs tegen Hem verzetten,

als hij merkt dat God op hem blijft letten.

De mens die God met zijn verstand begrijpt,

zal zichzelf altijd daarmee willen helpen.

Maar de mens die om zijn zonden schreit,

daar heeft God zelfs moeite mee

om zijn tranen te stelpen.

Soli Deo Gloria!

„De droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid,
de droefheid der wereld werkt de dood”.
2 Korinthe 7:10

Nu moet niemand denken dat al het wenen en bedroefd zijn een heilige en zalige droefheid is. Indien men alleen een berouw heeft als Judas, dan is dat een wanhopige droefheid. Achab bedekte zich met een zak. Dat was een gedwonge droefheid. Dit alles was vruchteloos.

De ware droefheid, die God behaagt, moet zijn over de zonde als zonde omdat ze God onteert en Zijn majesteit heeft geschonden. De zonde heeft Zijn wet overtreden en Hem vertoornd. Dit alles is een daad van wederspannigheid en vijandschap tegen God. O vrienden, dit moet het gemoed doorwonden, dat men de hoge en heilige God door zijn zonden onteerd en beledigd heeft. Daarom zegt David in Psalm 51: „Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd”.

De ware droefheid is vrijwillig, niet gedwongen. Een recht treurige weent niet tegen zijn zin, maar hij begeert meer doorwond en verbrijzeld te worden. De ware droefheid veroorzaakt een walging van zichzelf en begeert van alle zonden bevrijd te worden.
De ware droefheid brengt de mens tot God. Zij doet de mens vluchten tot de enige Middelaar, met een oprechte belijdenis van zijn zonden en met een ootmoedig smeken om genade. We zien dit in David in Psalm 51: „Zijt mij genadig o, God”. We zien het ook in de zondares die tot Christus kwam. Dit is de boetvaardigheid waar u naar uit moet zien. Daarmee moet gepaard gaan een oprechte hoogachting van en een ware liefde tot Jezus.

Jesajas Hillenius, predikant te Drachten (1756)