Ongelooflijk?

Onlangs vernam ik kennis van een, als zijnde, waar gebeurt verhaal.

Een moeder zette haar jonge kind bij een tafel en op een stoel in de tuin.

Ze gaf haar een grote sinaasappel om zelf te pellen en op te eten.

Ze deed dit om zelf ongestoord in huis even haar dingen te kunnen doen.

Zoals toen gebruikelijk kwamen de mensen achterom op bezoek.

Zo ook een predikant die een bezoek kwam brengen.

Hij zag het kind zitten en sprak het aan met de woorden, zo wat heb jij daar een heerlijke grote sinaasappel.

Het kind keek op en sprak hem aan en zei: waarom vraagt u niet naar mijn ziel, want ik ga sterven.

Geschrokken van haar uitspraak spoedde hij zich naar binnen en vertelde de moeder van wat hij vernomen had van haar kind.

Beiden spoedde zich naar buiten en vonden daar het kind dood in de stoel.

Dit verhaal greep mij erg aan en kwam bijna ongelofelijk op mij over, de zelfde verbijstering zie ik bij anderen waar ik dit aan vertel, maar het is in mijn familie gebeurt en kwam bij mijn familie vandaan, dus bleef dat in mij steken tot op deze dag.

Vele van de meer dan 800 berichten die ik in de afgelopen jaren op het web heb gezet, kan ik niet onthouden, daarom daar op gezet, maar ze verbazen mij telkens weer als ik ze nog eens lees.

Maar dit verhaal raak ik niet meer kwijt alsof ik het niet meer vergeten mag of kan.

s' Morgens als ik wakker wordt, dan komen deze dingen mij  helder voor ogen en overdenk ik die dingen die in mij worden gebracht, zo ook weer dit verhaal.

Ik moest daarna denken aan de tekstwoorden uit Joh. 3:16 “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven heeft.

God heeft Zijn Zoon aan de wereld gegeven (in zijn schepping gezet).

Daar waar mensen allemaal hun eigen dingen of dingetjes aan het doen zijn.

De mensen komen langs Hem heen, horen Zijn stem en dan pas schrikken zij van Hem, om het Woord wat Hij heeft gesproken en hoe het met Hem is gegaan.

Zo hebben wij nu nog Zijn Woord en wil Zijn Geest ons dat uitleggen.

Een verhaal horen en niet verstaan of het als; wat is waarheid, voorbij laten gaan?

Maar dan zou Zijn Woord al lang zijn vergeten en zijn ondergegaan.

Wat hebben u en ik al de jaren waarin wij met alles bezig zijn geweest en misschien nog mee bezig zijn, met Zijn Woord en de verkondiging daarmee gedaan en hebben wij dat nu verstaan?

Wat is daarop voor God en Zijn gemeente ons enige antwoord? 

Geloofd of niet geloofd?