Godsgemis?

Psalm 63: 23 en 43

Wanneer Gods Geest niet in mijn 'raderen' is,

dan dreigt mijn levensuurwerk vast te lopen.

Ja dan wordt Gods kracht in mijn geloof gemist,

hoe zal ik dan nog op Zijn goedheid kunnen hopen?

Dit beeld bracht God mij voor ogen,

bij het ontwaken van deze nieuwe dag.

Hoe lang zal Hij mij hier nog gedogen,

een vraag die ik zonder God niet vragen mag.

Ps. 63-4. O God Gij zijt mijn toeverlaat,

Mijn God U zoek ik met verlangen,

zo snel ik 't morgenlicht mocht ontvangen,

bij het krieken van de dagenraad.

O Heer' mijn ziel en lichaam hijgen,

en dorsten naar U in een land,

dat dor en mat van droogte brand, 

waar niemand lafenis kan krijgen.

Hoe wonderlijk o Heer'

legt U mij de woorden in mijn hart 

die eeuwen voorheen zijn gesproken.

Daarmee belijd ik U met smart,

dat ik niet meer op Uw goedheid durfde hopen.

Ps. 23-1. De God des heils wil mij ten Herder wezen,

'k heb geen gevaar 'k heb geen gebrek te vrezen.

Hij zal mij zacht in liefelijke weiden,

aan de oevers van zeer stille waat' ren leiden.

Hij sterkt mijn ziel, richt om Zijn naam mijn treden,

in 't effen spoor van Zijn weldadig heden. 

O God hoe moet ik mij nu groot' lijk schamen,

na zoveel bemoediging in Uw kracht.

Op Uw Woord, door Uw Geest,

zegt mijn hart nu amen,

U bent mijn Heer' en Heiland die ik verwacht.

Ps.43-4, Dan ga ik op tot Gods altaren,

tot God mijn God de bron van vreugd.

Dan zal ik juichend stem en snaren,

ten roem van Zijne goedheid paren,

Die na kortstondig ongeneugd,

mij eindeloos verheugt.

Soli Deo Gloria!