Wat wil je dan?


Hoe licht geprikkeld kan ik wezen,

zelfs als het om bijna niets gaat.

Hoe ingewikkeld te genezen,

als dat niet kan worden uitgepraat.

Het zijn zo vaak de kleine dingen,

ja ik het ook niet zeggen kan,

waarom ik niet kan blijven zingen,

mij afvraag hoe komt dat dan?

Het is ook soms niet uit te leggen,

waarom ik soms zo vreemd kan doen.

ook wil ik vaak dan ook niets zeggen,

soms lukt het alleen maar met een zoen.

Hoe gehandicapt kan het gebeuren,

hoe stuntelig doe ik dat dan.
Zo urenlang door kunnen zeuren
over wat ik zelf niet verbeteren kan.



Het zal zolang ik hier mag wezen,
dat altijd wel zo blijven dan.
Tenzij ik er op word gewezen,
dat het wel heel anders kan.


Zo zat ik van Koning David te lezen,
toen de profeet Nathan tot hem kwam.
Hij werd door hem terug gewezen,
want God had een heel ander plan.
1 Kronieken 17


Leer mij o Heer', eerst U te vragen,
voordat ik zelf hier iets besluit.
Laat mij mijn kruis achter U dragen,
vernieuw mij van zondaar tot Uw bruid.


Soli Deo Gloria!