donderdag 4 december 2014


Adventstijd?


Onvrede zal er onmiddellijk  ontstaan,
wanneer er bij mensen 
in hun omstandigheden dingen
niet naar hun zin zullen gaan.
Mensen zullen gaan dwingen
desnoods met geweld
om een beter leven in ruimte,
vrijheid, voedsel of meer geld,
waardoor er ontegenspreekbaar,
rampen en tegenspoeden zullen worden besteld,
wapens en legermachten worden er dan geteld.
Het is de geschiedenis van de wereld,
die dit aan ons mensen vertelt.


Mensen moesten gaan reizen,
door moeite en veel tegenstand heen
op het bevel van een keizer alleen.
 Twee van hen waren de enige
die dit heel zeker wisten;
De vrede die Maria in zich droeg
die komt door Zijn  komst op Zijn tijd alleen.


De vrede van God,
die alle verstand te boven gaat,
komt voor een mens in een ondraaglijk lot,
waar Gods Zoon in hun hart geboren wordt.
Waardoor de mens van God,
liggende tussen doornen en distels
tot redding van hun zondaars- lot
van Hem geheel  afhankelijk wordt.


Dat is adventstijd waar het verlangen
van de Mens Jezus in beoefend wordt.


Hij, die rustig en stil,
zich zal voegen naar Gods wil,
zal van God het nodige ontvangen
op een wijze zoals God dat alleen kan en wil.


Advent, een tijd om naar te verlangen
niet zoals de mens zelf dit graag wil.


Soli Deo Gloria! 



3 december

„Want het Koninkrijk Gods bestaat niet in woorden, maar in kracht.” 1 Kor.4:20

Lezen: 1 KorintiĆ«rs 1:18-2:5 

Het zou goed zijn als we eens bij onszelf nagingen wat het kruis van Christus eigenlijk betekent in ons leven. We zijn er meestal zo mee vertrouwd geraakt dat het een holle klank dreigt te worden. Wanneer we steunen op onze eigen wijsheid, ons inzicht, ons denken, dan moet het kruis in feite wel een ergernis zijn. Immers, als we zo op onszelf gericht zijn, dan zijn we van mening dat we geen verlossing nodig hebben! O ja, we kunnen best een christelijk leven leiden of zelfs theologie studeren buiten het kruis om.
Paulus was een man met een scherp verstand, hij was een FarizeĆ«r en naar de wet een wijs en volmaakt man. Toch heeft hij om Christus’ wil dit alles voor vuilnis geacht (Fil.3:8) en hij had besloten onder de mensen niets te weten dan Jezus Christus en die gekruisigd (1Kor.2:2)! Menselijk gesproken is dat dwaasheid. Maar we beroven het kruis van zijn kracht en we treden het volbrachte werk met voeten als we menen iets in onszelf te zijn.
Paulus vertrouwde niet op eigen kennis. Hij kwam in zwakheid met veel vrezen en beven. Hij wilde het kruis niet tot een holle klank maken door een spitsvondige prediking met een prachtige woordkeuze. Zijn enig motief was om God groot te maken, Hem de eer te geven en niet om een indruk van zichzelf achter te laten.
Als we werkelijk het verlangen hebben om God te dienen, dan moeten we durven zwak te zijn en durven alles uit ons leven te laten verwijderen waar we ons vertrouwen op stelden buiten de Here om. Voor Paulus was het de grote ontdekking in zijn leven, dat dan pas ons getuigenis kracht heeft, want alleen een woord dat van God komt zal krachtig zijn.

www.bijbelsdagboek.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten