Herkenbaar!

Wat ons zo ogenschijnlijk bedriegt

is het moment dat dooit, soms ook nog iets vriest.

Dat is het moment waarin het gevaar bestaat,

dat het geluk in een ramp omslaat.

Men lacht drinkt en wenst een ieder geluk,

men zingt het eigen lied, niets kan er meer stuk.

Men steekt de zwartkijker een lange neus

en neem zeker Gods waarschuwingen niet serieus.

De vraag of Gods wil voor hen geschiedt

die vraag stelt men soms nog wel

maar Zijn antwoord daarop dat willen velen niet.

Dat betekent voor de meeste kommer en kwel.

Men weet heel vaag hoe de ark bleef bestaan,

de regenboog zegt hen, zo zal het niet meer gaan.

Ook Sodom en Gomorra hebben eens bestaan,

maar hun ondergang dat zal God niet hebben gedaan.

Israël dat volk dat krijgt volledig de schuld,

immers die hebben het kwaad op aarde vervuld,

Zijn wij daar een keer van verlost,

dan vieren zij echt feest en lessen zij hun dorst.

Psalm 68 vers 1 ob

De Heer'zal opstaan in de strijd,

Hij zal Zijn haters wijd en zijd,

Verjaagd, verstrooid doen zuchten.

Hoe trots Zijn vijand wezen moog,

die zal voor Zijn ontzagg'lijk oog,

al sidderende vluchten.

Gij zult hen daar G' in glans verschijnt,

als rook en damp die ras verdwijnt,

verdrijven en doen dolen.

't Godd'loze volk wordt haast tot as,

't zal voor uw oog vergaan, als was,

dat smelt voor gloeiende kolen.

Soli Deo Gloria!