De onveranderlijke God,

tegenover de veranderlijke mens!

Psalm 124

Hoe tegengesteld is de mens in zijn bestaan,

wanneer Gods Geest hem doet verstaan,

dat hij gevangen is in satans net,

die zijn arme ziel heeft klem gezet.

Zijn lichaam wordt heen en weer geleid

door wat zijn ogen zien en oren horen,

waardoor zijn begeerte zich richten op de tijd,

terwijl zijn ziel niet sterf in eeuwigheid.

Zijn leven bevindt zich tussen oorlog en vree

steeds sleept het één of het ander hem weer mee,

is het in nood dan vlucht hij tot zijn Heer',

 maar is hij gered dan doet hij zijn eigen wil al weer.

Zijn lichaam richt zich op het eigenbelang,

waardoor zijn ziel blijft in het gevang,

totdat God hem van zijn lichaam bevrijdt,

dan wordt zijn ziel tot God zijn Vader geleid.

Want God kent de zondaar ver voor zijn bestaan

en riep hem bij het doopvont al bij zijn naam,

waarmee Hij zijn Liefde aan hem beweest,

God is hem altijd in Jezus tot hulp geweest.

Zijn Zoon verscheurt het knellend net,

op Adelaars vleugels wordt hij in de vrijheid gezet.

Hij heeft de dood, graf en de hel overwonnen,

God is met hen opnieuw begonnen.

Zijn hulp en zegen biedt Hij hem aan,

aan het kruis heeft Hij hun zonden weggedaan,

God laat zijn uitverkoren volk niet aan hun lot,

maar verlost en vergeeft hen, Hij is en blijft hun God.

Soli Deo Gloria!