Heel even is alles anders.

Wanneer een zeer geliefde

de tijd op aarde verlaat,

dan bepaalt zijn of haar 

betrokkenheid tussen elkaar

hoe het gemis dan bij ons inslaat,

besefte wij dat eerder maar.

Als daardoor blijkt het groot gemis,

dan ervaren wij heel duidelijk,

hoe belangrijk onze familie voor ons is.

vaak hadden wij nog veel te zeggen,

of onze te korten uit te leggen

die niet meer kunnen worden weggewist. 

Ook de verschillen die door de tijd zijn ontstaan,

waar soms veel verdriet door ontstond,

kunnen niet meer ongedaan,

of terug genomen worden met onze mond.

Hoe belangrijk is dan nu nog mijn tijd,

waarin ik oprecht mijn schuld daarin belijd.

Onze troost en ondersteuning,

vullen de lege plaats niet op.

Hoe lief en goed bedoel dan ook

wij zetten daarmee het gemis niet stop,

Het is en blijft een groot verdriet,

omdat de één de ander niet meer ziet.

Maar Gods troost verlaat ons nog niet.

Maar het getuigen in woord en daad,

dat blijft bij een ieder die dat verstaat.

Zo hebben wij Gods Woord en Geest,

dat in eeuwigheid blijft en ons niet verlaat.

Hij die Is, Was en zal wederkomen,

zal dat gemis ons, door het geloof in Hem,

onversterfelijk met Zijn Liefde belonen.

Soli Deo Gloria!