vrijdag 29 november 2013

 
Bekering door Hem, die het ons geeft!
 
 
 
 
Ach Heer' maak mijn hart tot een altaar,
door het lijden en sterven van Uw Zoon,
waar vanuit de lofzegging 
met dankoffers tot U klimt,
tot aan Uw voeten van Uw troon.
 
 
 
Laat geen ding o God meer in dit leven,
tussen mij en U instaan,
want Uw Geest leerde mij op Uw Woord pleiten,
wat door Uw Zoon, naar Uw gebod, voor mij is gedaan.
Dan zal ik U dankoffers daarvoor geven.
 
 
 
Och Heer' er is nog zoveel te overwinnen,
in mijn soms zo weerspannig hart,
ik kan en wil er vaak niet aan beginnen,
waardoor ik doorgaans nog zo verward,
de lofzang tot U niet zuiver kan zingen.
 
 
 
Hoe dwaas is dikwijls mijn verstand
en hoe onsamenhangend zijn mijn woorden,
als U Heer'  mij niet neemt bij de hand,
dan ga ik U kennende, toch nog verloren,
wil daarom dit mijn smeekgebed verhoren.
 
 
 
Schenk Heer' mij Uw kracht
 in het gebroken brood wat U mij geeft,
versterk mijn geloof door de beker,
waarin U het vergoten bloed doet smaken,
waardoor mijn ziel verkwikt, tot Uw eer leeft.
 
 
 
Geef mij de lust en de begeerte
om voor U uit te mogen dragen,
de boodschap van Uw eeuwig welbehagen,
laat dat mijn lust en liefde wezen,
om zo voor God en mijn naaste, naar Uw wil te leven.
 
 
 
Dan zal er voor mij geen tijd meer over wezen,
want alles in mij wordt naar uw wil gezet,
dat heeft U al eeuwen lang aan hen bewezen,
die door Uw Woord en Geest werden bezet,
als oprechte Christenen, tot Uw eer leerden leven.
 
 
 
Soli Deo Gloria!   
 
 
 
29 november

„Indien iemand... zich niet voegt naar de gezonde woorden van onze Here Jezus Christus en de leer der godsvrucht, dan is hij opgeblazen, hoewel hij niets weet.” 1Tim.6:3,4

Lezen: 1 Timoteüs 6:3-10 (Ga naar dit bijbelgedeelte)

Wat is dat prachtig uitgedrukt: „de gezonde woorden van onze Here Jezus Christus”. Velen hebben er lange, anderen korte tijd voor nodig om onder de bekoring te komen van de eenvoud en de directheid van Jezus’ woorden. Maar hier wordt meer gevraagd dan alleen onder bekoring te komen: „Indien iemand... zich niet voegt naar de gezonde woorden van onze Here Jezus Christus...” Als we ons er alleen maar door laten bekoren, dan vervallen we tot ijdel gepraat en vallen we in de strikken van de satan die ook heel goed over de bijbelse waarheden weet te spreken (Luc.4:1-13), maar die zich niet aan de gezonde woorden van God onderwerpt.
Wanneer wij de Bijbel kennen en niet verder komen dan er dierbaar over te praten, blijven de gevolgen niet uit. We vinden het dan heerlijk om te zeggen: ‘ik ben het niet met u eens’. We redetwisten dan graag en stellen ons boven de andersdenkenden. Kortom, alles wat in het vierde vers staat zal ons dan niet meer vreemd zijn. En dat alleen omdat we ons niet eenvoudig voegen, onderwerpen aan de gezonde woorden van Jezus.
De godsvrucht wordt dan iets waar we zelf beter van worden, in plaats van dat zij heil voor anderen zal voortbrengen. Wanneer de leer der godsvrucht: leren kinderlijk ontzag voor Vader te hebben, niet meer bij ons past, worden we eigenwijze kinderen die hoogdravend over God weten te praten en onderwijl zichzelf verheffen, in plaats van in diep ontzag voor Hem te buigen. O, als eenmaal het verlangen om er zelf beter van te worden ons te pakken heeft gekregen, willen we onszelf verrijken en zinken we weg in een materieel begeren. Wie zal dan nog vragen naar die smalle weg ten leven die Jezus ons wijst!?

www.bijbelsdagboek.nl


 
  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten