Gelijk...

 

 

 

Gelijk een moeder haar pijn vergeet,

wat zij bij de geboorte van haar kind leed,

maar door het nieuwe leven de blijdschap

van uit haar in het kind overvloeit,

zo ervaart een mens dat verstaat

hoe pijnlijk het is te leven zonder God,

als die mens door Jezus vergoten bloed,

uit de dood opnieuw geboren wordt.

 

 

 

 

Gelijk een hert dat schreeuwt naar water,

omdat het dreigt om te komen van de dorst,

zo kan een opnieuw geboren mens verlangen naar later,

als hij voor eeuwig met Jezus verbonden wordt.

 

 

Gelijk een ziek mens verlangt naar beterschap,

omdat het in ziek zijn zoveel in moet ontberen,

zo kan een overtuigde ziel van vijandschap,

verlangen dat God Geest
hem tot Zijn vriend zal bekeren.

 

 

Gelijk Jezus aan het kruis zich voelde verlaten,

en het waarom, ja waarom vroeg aan Zijn Vader,

zo kan een mens in Zijn vraag zich herkennen,

verlangend Hem doet vragen naar God te brengen.

 

 

Gelijk een pasgeboren kind,

zich stil aan moeders borst bevindt,

zo stil en met een diep ontzag,

is een verloste zondaar die bij God komen mag.

 

 

Gelijk een kind vertrouwt op zijn vader,

geen twijfel kent over wie dat van hem is.

zo trekt Gods Geest de zondaar tot Hem nader,

die zich in Zijn Zoon niet meer vergist!

 

 

Gelijk het eens was als in het begin,

toen er geen mens nog de dood in ging,

zo zal het eens weer wezen als toen,

voor die mens waar zijn schuld door God is verzoend,

dan zal er een eeuwige blijdschap wezen,

over de prijs van Gods liefde

 die Hij in Zijn Zoon die mens heeft gegeven!

 

 

Soli Deo Gloria!

 

zingen: psalm 131