Nooit genoeg...

 

 

 

 

Nooit genoeg om aan God te vragen,

om vergeving van de schuld,

die Jezus Christus weg wilde dragen

waarin Gods Liefde wordt onthuld.

 

 

 

Nooit genoeg om te bedenken,

welk een schat Hij aan ons gaf,

door Zijn genade aan ons te schenken,

dat neemt geen mens meer van ons af.

 

 

Nooit genoeg redenen om eerst na te denken,

voor dat je je eigen mening geeft,

waardoor je leert eerst aandacht te schenken,

hoe een ander dat zo beleeft.

 

 

 

Nooit genoeg tijd om een ander te helpen,

als die mens dat aan je vraagt,

wordt dat met veel tegenwerken,

nu nog veel te vaak verdaagd?

 

 

 

Nooit genoeg om te willen begrijpen,

wat er in een ander om zal gaan,

welke plannen daar binnenin rijpen,

vraag daar naar om die te kunnen verstaan.

 

 

Nooit genoeg om te willen onderzoeken,

wat Gods Woord ons zeggen wil,

over Zijn Kind liggende in doeken,

wat voldoen zal aan Gods wil.

 

 

Altijd genoeg reden om dankbaar te wezen,

voor het wonder dat eens is geschied.

Dat Gods Zoon voor ons aan het kruis heeft geleden,

want dankbaar zijn, dat kunnen wij zonder Hem niet!

 

 

Soli Deo Gloria!