Vandaag mijn 1000e blogger bericht.

Donderdag 19 mei 2011 plaatste ik op aanraden van anderen mijn eerste twee Blogger berichten.

* Belijdend getuigen

* De hoogste tijd.

Daarna dus de 998 die daar op volgden.

Na 40 jaar praktiserend architect te zijn geweest, was het de hoogste tijd voor mij om te gaan belijden, waarmee God als in een “spiegel”, Zijn Woord en Zijn Geest voor mij heeft uitgespreid.
Naarmate de tijd vorderde ontstonden er meer en in versnelde mate van deze berichten die voor iedereen zichtbaar  zijn geworden.

Zij waren al eerder ontstaan door vragen en antwoorden die voor mij onbeantwoord bleven en een geweldige belasting op mij begonnen te leggen.

Deze zijn hierdoor wel ontlastend voor mijn verstand geworden, maar hebben mijn geest ook steeds meer en meer het zwijgen opgelegd, wat in een steeds heviger mate en met grote weerstand gepaard ging.

Het heeft mij er toe gebracht dat ik daar kleiner onder werd en God
steeds groter.

Wat had ik geleerd en wat heb ik daar mee gedaan, wat blijft er  over om voor God eeuwig tot Zijn eer te kunnen bestaan.
Niets van mij, alles van Hem, door de kracht van Zijn Liefde en de gunst van Zijn genade behoor ik, tot groot making van Hem, mijn Drie-enige God toe!

 

Hoe nu verder?

Stoppen of doorgaan?

Mijn mond kan er niet over stoppen en mijn hart moet nog veel leren, daarom hoop ik hier mee door te kunnen gaan.

God zal de tijd en het aantal bepalen wanneer ik er niet verder mee  hoef door te gaan.

Hij bepaalt alles in uw en mijn leven en Hij weet, u hopelijk ook met mij, waar dat leven van ons toe dienen moet.

God maakt het door lijden en sterven in Christus Jezus, alleen met zondig geworden mensen, tussen Hem en ons goed!

 

Soli Deo Gloria!

 

Geen schuld zonder Gods wet,

maar door Zijn Wet en Evangelie

worden mensen voor God schuldig

en onschuldig gezet.

Hoe meer men daarin leest en daaruit hoort,

des te meer komen er door

God vergevende schulden voort.

 

Geen mens die ontkomt

die van Gods Wet en Woord

heeft gehoord,

Dat wordt eens van die mens,

voor God staande,

uit zijn eigen mond gehoord!

 

Geloof, Hoop en Liefde

is het wat Hij ons daarin schrijft.

Maar Gods Liefde

is het enige wat voor Zijn kinderen

eeuwig over blijft!

Soli Deo Gloria!




‘Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij’
(Johannes 14:6, weergave 1545).

Deze woorden wil ik zo eenvoudig mogelijk begrijpen, zodat het altijd blijft bij enerlei uitleg over de enige Christus. Hij heet de Weg omdat Hij het begin is, de Waarheid omdat Hij het midden en de voortgang is, en ook het Leven omwille van het einde. Hij moet toch immers alles zijn: het Begin, het Midden en het Einde van onze zaligheid! Dat men Hem dan als de eerste Steen en het Fundament zou leggen, alle andere en middelste stenen daarop zou bouwen en ook met het bovenste gewelf of dak zou besluiten. Hij is zo ook de eerste, de middelste en de laatste sport van de ladder ten hemel (vgl. Genesis 28:12 en Johannes 1:52). Door Hem moeten wij beginnen en voortgaan en door alles heen tot het leven komen.
Op deze manier gaat het alleen over één ding en enerlei Christus, hoewel dat Hij voor ons velerlei wordt in de ervaring en ondervinding. In het begin is het moeilijk om de Weg te vinden, daarna wordt het in het voortgaan nog moeilijker en zwaarder om op de Weg te blijven, en dan wordt het wel het aller-moeilijkste als we nu lang op de Weg gewandeld hebben en door velerlei nood en dood in de herberg moeten aankomen.

Maarten Luther