Duizend jaar
in één dag.

Gen. 6: 1-8
Gen. 11: 1-9
Math. 24 en 25
Openb. 21 en 22

De wereld,

waar ik vandaag naar kijk,

gelijkt steeds meer 

op het Babelse rijk,

waarin ook de mens 

van vandaag zijn kunnen 

met dat van God vergeleek,

door Hem alleen

al het onmogelijke,

niet te gunnen.

De wereld,

waar ik vandaag naar kijk,

bereikt grote hoogte,

gelijk de toren van Babel,

die ook al had bereikt,

ook de mens van vandaag

denkt nu bijna dat te kunnen

in wetenschap en techniek.

Door het onovertreffelijke 

niet alleen aan God te gunnen.

De wereld,

waar ik vandaag naar kijk,

is in vergelijking

niets anders dan

de wereld van het Babelse rijk.

Bijna was het hen gelukt,

totdat zij elkaar niet

meer konden verstaan.

Zo komen er ook in mijn wereld

vreemde talen, overal vandaan.

De wereld,

waarin ik vandaag leef,

wordt steeds vuiler

in woorden, beelden en cultuur,

waarbij ik dikwijls beef

van het onbeheerste gedrag,

waarvan ik door

Gods Woord en Geest weet,

dat dit verwijst

naar het komen van de laatste dag.

Die nieuwe wereld,

waarnaar ik steeds meer verlang,

maakt met het steeds dichterbij komen 

mij niet meer bang.

Geen echt nieuws is er hier

meer onder de ondergaande zon.

Alles lijkt steeds meer op de tijd,

toen de mens voor zichzelf begon.

Maar één Liefdesdaad wordt zeker 

op de wereld niet herhaald,

dat het bloed van Gods Zoon, mijn Heiland,

nog eens de schuld van Zijn Volk betaalt.

Soli Deo Gloria!