Een aangrijpend moment!

 

 

 

 

 

Een aangrijpend moment

wat in veel gezinnen wordt herkend

waar verdeeld wordt geheerst,

liefde wordt geleerd

maar de inhoud daarvan niet kent,

want zij menen te kunnen zeggen

wij zijn nog onbekeerd,

dat moment laat God

in Christus niet onbeheerd.

 

 

 

 

Want welk mens weet van dat moment

daar waar God hem verdroeg

toen hij niet naar Hem vroeg,

toch heel zeker dat hij God niet kent?

Waar is die zekerheid in hem bevestigd

dat hij onbekeerd God afsloeg,

terwijl hij in Gods Woord leest

dat Jezus de schuld van

zondaren wegdroeg?

 

 

 

 

 

Kan die mens dan wel het moment

onderscheiden tussen lezen en verstaan,

om daarmee onbekeerd

verder in zijn leven door te gaan?

Heeft God het hem dan niet

goed laten verstaan,

terwijl Zijn Geest

uitgestort op alle vlees,

op dat moment in Christus kruisdood

dit voor zulke mensen heeft gedaan?

 

 

 

 

Waar haalt die mens

die eigengereidheid vandaan

om wel van God alles te hebben verkregen

zelf te kunnen zeggen;

ik heb het nodig maar zit daar niet om verlegen

want ik kan en ik wil God zo niet verstaan?

Dus wie zijn schuld is het dan

als de mens door zijn ongeloof

voor eeuwig verloren moet gaan?

 

 

 

 

Dat is het moment

waarop de mens erkent,

ja dat is mijn schuld, dat is waar

maar is hij daarmee dan een leugenaar?

 

 

 

Jezus, Gods Zoon is de Waarheid

dat maakt God door Zijn Geest

aan leugenaars bekend.

Elk mens dat daar op eigen wens

zijn eigen verhaal overbrengt,

heeft daarmee Gods genade in Christus

van zich afgewend.

Hoe schijnheilig en groot zondaar

die mens zichzelf ook vindt,

Hij is het die zich smekende

aan het kruishout van Jezus bindt.

 

 

 

 

Dat is een daad die niet door God is gedaan

want God heeft de mens met Christus

aan het kruis doen slaan.

Wie meent daar met

zijn eigen verhaal te kunnen komen,

wordt ook niet met Hem

uit het graf tot Hem genomen.

 

 

 

Dit is het recht, dat in Christus geschiedt,

dat Hij voor de mens doet wat God zegt,

geen twijfel is in Hem en die mens nog onbekend

die in Christus zijn God alleen maar herkent

die mens komt arm, vermoeid en belaagd

naar Hem alleen, door een waar geloof 

tot God die hem zalig maakt.

Die God krijgt dan

voor eeuwig Zijn dank en eer

daar knielen en aanbidden

Zijn verloste kinderen, met de engelen

voor Zijn voetbank neer!

 

 

 

Soli Deo Gloria!