Mijn tijd is altijd te kort!

 

 

 

 

Al blijf ik het aller ongehoorzaamste kind

in het oog van mijn vader en moeder

die de weg naar zijn ouderlijk huis niet meer vindt,

nochtans is het God die mij in Christus bemint,

mijn Schutsheer en mijn Behoeder.

 

 

 

 

Al blijk ik in zoveel dingen ontrouw

zodat niemand mij meer kan geloven.

Al heb ik daarover het grootste berouw

God gaat in Zijn Liefde dat alles te boven,

Hij maakt dat ik voor Hem buig en mijn handen vouw.

 

 

 

 

Al blijkt, dat ik voor anderen niet ben te doorgronden

en men kan met mij geen kant meer uit.

God toont in Christus mij Zijn diepste wonden

daar waar ik zonder Hem, mijn ogen voor sluit.

God heeft mij in Christus bloed gevonden.

 

 

 

 

Al blijkt het dat het mij niet valt te leren

hoe ik een kind van God kan wezen.

Dan blijkt het dat ik mijzelf niet kan bekeren,

mij niet door mijn Heiland wil laten genezen.

Maar Gods Liefde voor mij onweerstaanbaar is.

 

 

 

 

Al ben ik de aller ellendigste mens,

die niet wil en kan doen zoals God

dat in Zijn wet van mij wenst,

toch blijft Hij in Zijn Zoon ook mijn Vader,

en toont Hij mij zijn recht in het geven van Zijn genade.

 

 

 

 

Al bid en dank ik dag en nacht

of God mij wil verlossen van mijn schuldenlast.

Dat kan het gebed wat Jezus bidt niet overtreffen,

Hij houdt in Zijn Woord en Geest mij stevig vast,

al kan ik dat genadewonder nog steeds niet geheel beseffen.

 

 

 

 

Ja, al loof en prijs ik hier de grootheid van mijn God

en getuig ik in alles van Zijn onoverwinnelijke kracht,

alleen als ik met Christus gekruisigd word,

door heel de wereld met Hem wordt bespot en veracht,

kom ik tot eer van Hem in mijn dank een eeuwigheid te kort!

 

 

 

Soli Deo Gloria!