Beeldspraak.

vraag: Wat is de overeenkomst tussen een preekstoel en een brandstapel, waarop het beide 
alleen om de liefde van God in Jezus Christus
voor zondaren gaat.
zou het anders zijn; Dat als je daarop staat er niet meer van af kan komen?
Maar als het daarop niet alleen over de liefde van God in Jezus Christus voor zondaren gaat.
zou je daar niet makkelijk op en af kunnen komen?
Wat valt er te kiezen als het 
alleen om de liefde van God in Jezus Christus gaat?

Een wonderlijke ervaring.

Bijna elke morgen wordt ik om vijf uur wakker,

dan ligt ik stil de overdenken wat mij voor de

geest komt, waaruit dan vaakde ,inmiddels velen, geschreven teksten bij mij door ontstaan.

Veelal val ik na enige tijd weer in slaap en ben ik bij het wakker worden meer vergeten dan dat er is bewaard.

Maar laats kwam mij een beeld voor ogen wat mij erg aan greep, ik probeerde het te vergeten maar het blijft bij mij steeds opnieuw naar voren komen, zodat ik het nu maar opschrijf om het uit mijn gedachten te krijgen.

Het was zondagmorgen onder kerktijd,

de dominee wilde net aan zijn preek beginnen

toen er plotseling bij de drie ingangen te gelijk

drie zwaarbewapende mannen binnenstormde.

De kerk had drie uitgangen, één  links, één rechts van de zijkanten en één aan de achterkant van de kerk.

Er was nog één uitgang die via het koor achter de preekstoel te berijken was.

Zelf zat ik links van het midden vrij achter aan in de kerk.

De dominee stopte met zijn preek en het werd heel stil in de kerk, hier en daar begonnen er kinderen te huilen.

Plotseling nam één van de drie mannen het woord en schreeuwde  het volgende luid en duidelijk uit.

Laat elk die twijfelt aan Christus verlossende werk opstaan en via de kooruitgang de kerk verlaten.

Alleen die vast in Christus geloven moeten blijven zitten

en zullen door ons worden omgebracht.

Er ontstond in mij een blijde onbetwijfelbare zekerheid, waardoor ik bleef zitten in de vaste overtuiging dat ik niets te kiezen had.

De tekst die mij helder voor de geest kwam was waar Jezus de vraag stelde; wilt gijlieden ook niet weg gaan,

waarbij het voor mij onmogelijk was om weg te gaan.

Het beeld van wie niet en wie wel bleef zitten was voor mij niet duidelijk, het ging nu alleen om mij.
Zoals overledenen ook niet meer te kiezen hadden naast wie zij begraven wilden worden.

Waardoor ik antwoorde; tot wie zal ik heen gaan, U spreekt woorden van eeuwig leven.

Het was vast en zeker dat ik niets te kiezen had,

zoals ik ook nooit te kiezen heb gehad om Jezus als mijn 

Heiland te mogen aanvaarden.
en jaren later nadat ik belijdenis had gedaan
voor het eerst verstond, dat wat ik veronderstelde te geloven dat dit de Waarheid is en blijft,
nml. dat Jezus Christus in mij mens geworden was.

Het enige wat hiervan bij mij overbleef was de zekerheid dat God mij had verkozen, ik daarom nu niet weg ging.

Hier stopte het beeld het vervolg kan ik niet vertellen.

Wat overbleef in mij was een wonder dat het Gods eer aan mij was om te kunnen blijven, omdat Hij mij in Jezus Christus werk bekend gemaakt heeft wat Zijn liefde voor mij, het onmogelijk maakte nog iets anders te kunnen kiezen of te doen geloven!
Zoals Abraham niet had te kiezen nadat God hem riep,
Ruth niets anders kon dan blijven bij de God en het volk van Naomi,
Davd zelf koos voor de straf die hij kreeg op zijn overspel en zich daaraan onderwierp.
Jezus niet koos voor de tempel of voor het kruis,
Paulus en Silas niet  vluchten uit de gevangenis.
Brandstapels niet zijn afgebroken omdat de veroordeelde zelf hebben gekozen en tot Zijn wederkomst al de zijnen niet kunnen kiezen om niet vervolgt te hoeven worden.
Kiezen kan je alleen als je niet in Hem geloofd,
Maar dit versta je alleen op het moment
wanneer  Hij je laat zien dat je verkeerd hebt gekozen.
David heeft het ons verteld,

Christus heeft alleen voor zondaren gekozen,
die dat zonder Hem niet willen en niet kunnen zijn.

Soli Deo Gloria!