Belast of ontlast?

Psalm 32.

Zij hebben mij er mee belast,

mijn ouders met hun geloof.

Dat zegt de mens die het hem niet past,

het drukt hem als een last op zijn hoofd.

Zij hebben mij er mee belast,

mijn ouders, die mij lieten dopen,

ja zelfs in de naam van God die mij niet past,

een doop waarvan ik niet weg kan lopen.

Zij hebben mij er mee belast,

mijn ouders met het leren danken en bidden.

Dat nu helemaal niet bij mijn leven past,

want daarin staat God bij mij niet in het midden.

Zij hebben mij er mee belast,

mijn ouders met hun christelijke leer.

Het drukt nu op mij als een ondraag'lijke last,

Heer' ik wil dit nu niet langer meer.

Dat is het van jou, wat wel bij Hem past

dat zegt Hij, jouw Heiland en Heer',

daarvoor heeft Hij aan Zijn kruis jouw ontlast,

van die weerstand want die past jou niet meer.

Daarom ben jij daar geboren,

waar Zijn Vader dat zo heeft gewild.

Hij wilde Hem bij jouw doen horen,

Hij is, jouw Rots en jouw Schild.

Daarom verbond jou de doop

aan Zijn Vaders Naam, Jezus Naam en de Geest,

daaruit ontving jij van Hem het geloof en de Hoop,

die jij in Zijn Woord door Gods Geest nu leest.

Daarom blijft Gods Liefde bij jouw niet onbekend 

en kan jij uit Zijn genade weten wiens eigendom jij bent.

Mocht jij je tegen Zijn Liefdes aanbod blijven verzetten,

dan kan jij niet onschuldig zijn aan al Gods wetten.

Soli Deo Gloria!