Schijn of werkelijkheid?

Psalm 73

Het geluk van de goddelozen is maar schijn,

hun stralend gezicht zal verdwijnen,

eens zal daar een eeuwig eind aan zijn,

wanneer zij voor God moeten verschijnen.

De kracht van de geweldigen is maar schijn,

het is maar een klein deel van hun leven,

dan zullen zij het middelpunt niet meer zijn,

de aandacht op hen duurde maar heel even.

De macht van de mens is maar schijn,

daar kan je niet echt op vertrouwen,

wanneer er geen God in hun tijdelijk leven zal zijn,

is die macht niet eeuwig bij hen te houden.

De invloed van het geld is maar schijn,

het zal snel een zware ketting blijken te zijn

waar men zichzelf aan heeft verankerd,

waarvan zij ellendig en verslaafd zullen zijn.

Gods macht en liefde is zeer groot,

een onoverwinbaar vermogen,

daarin deelt zijn afhankelijke gunstgenoot,

die eeuwig Zijn Naam zal verhogen.

Wie heb ik buiten God tot mijn eeuwig behoud,

wie is er zo dwaas dat hij opzichzelf vertrouwt.

Wie meent zichzelf te hebben geschapen,

Ontneemt men deze God daarmee niet al Zijn eer,

zal Hij hen in Zijn eeuwig rust, dan toch toelaten?

God nam in Jezus Christus als mens de schuld,

heeft in Hem al hun zonden vergeven,

nog toont God aan ons zondaren Zijn geduld,

wie Hem ontvangt zal eeuwig met Hem leven,

arm en ellendig is er bij Hem niemand gebleven.

Soli Deo Gloria!