Hoe ver...

lezen: Psalmen 89 en 145

Hoe ver moeten wij dwalen,

voordat wij zullen beseffen,

dat wij niets kunnen betalen

om onze schuld te vereffen?

Hoe ver gaan wij met hen mee,

die Gods gebod verlaten,

hen volgende als een kudde vee

door in hun ongeloof mee te praten?

Hoe ver laat God ons gaan,

om onze eigen wil te volgen,

terwijl wij onder Zijn woorden staan,

en Hij voor ons nog wilde zorgen?

Hoe ver bij God vandaan,

kunnen wij nog Christen heten,

terwijl het blijkt Hem niet te verstaan,

waardoor wij Zijn kruisdood 

voor onze schuld lijken te zijn vergeten?

Hoe ver moeten wij gaan,

voordat God het ons doet verstaan,

dat Hij van ons niets meer wil weten,

omdat wij Zijn Recht en Waarheid

willens en wetens vergeten?

Hoe ver zal God het laten komen,

zolang wij bij de heidenen wonen,

hun geld en goed mee eten,

van bidden en danken niets meer weten,

of voor de schijn dat thuis maar doen?

God is nabij de ziel die tot Hem zucht,

Hij troost het hart dat schreiend tot Hem vlucht,

zijn schuld belijdt en schaamt voor al zijn zonden,

die in het bloed van Gods gerechtigheid,

voor eeuwig is aan Zijn gena' verbonden!

Hoe zalig is het volk dat naar Zijn klanken hoort!

Soli Deo Gloria!