Mijn hulp is van?

Als schepen in de nacht

passeren zij elkaar.

Alleen de lichten branden,

het stuur in stuurmans handen.

Als zij overdag, elkaar ziende

dan zwaaien ze naar elkaar.

alsof het zijn, twee vrienden.

Zij hebben dit gemeen,

de zorg voor storm en golven,

komen die over hen heen

dan worden zij bedolven

en kunnen zinkend' ondergaan,

gewis dan is dat voor hen

het einde van hun bestaan.

Zo ook het mensen leven,

zich zo naast elkaar beweegt.

Zit het bij hun niet tegen,

Dan is het God die het hun geeft.

Ze zwaaien naar elkaar,

en gunnen je het aller beste,

Maar blijven om de 'vracht'

elkaar toch vaak nog pesten.

 

Maar komen dan de stormen,

en dreigt hun doods gevaar,

Dan is het God die dat gedaan heeft,

waar blijft Zijn hulp dan daar?

Er is niets of niemand dat red,

dan pas is God voor hun aan zet.

Vaak wordt er dan gebeden

voor het belang van hun eigen leven. 

God heeft hen hulp gegeven,

toen Zijn Zoon dat van Hem niet kreeg,

Die heeft Zijn leven daarvoor gegeven,

toen Zijn Vader op Zijn roepstem zweeg.

Ja allen die in Hem geloven,

die worden wel Gods hulp gewaar,

zij raken van zorg niet ondersteboven,

Hij red hen uit het grootst gevaar.

Zij zullen Zijn grote Naam danken,

want wat Hij zegt; dat maakt Hij waar! 

Soli Deo Gloria!